Werkcoaches

Ik wilde een vraag stellen aan mijn e-coach. Dit wilde ik doen via de site werk.nl. Helaas kon ik mijn documenten niet delen met de e-coach waardoor deze ook geen bericht kreeg dat ik een vraag gesteld heb. 

Dus maar gebeld met het algemene nummer van het UWV, een woordvoerster deelde mij desgevraagd mee, dat ik niet  stond ingeschreven voor de WW, vandaar dat ik geen documenten kon delen met mijn e-coach. Deze dame wist van wanten en heeft mij geholpen al moest ik me zelf weer aanmelden via de site werk.nl.

Nadat ik me weer had aangemeld op werk.nl, heb ik15 december 2012 toch maar een berichtje achter gelaten dat ik een betaling ontvangen heb die ik niet kon thuis brengen, en of ze dit willen nakijken.

Na ongeveer een week wachten zonder een reactie van het UWV over de betaling van 5 december, heb ik 25 december 2012 maar weer eens een berichtje achter gelaten voor de werkcoach.

Het is nu bijna 2013. Nu nog steeds geen nieuwe baan. Ik probeer positief te blijven. Er is toch nog wel ergens een baan voor mij?????

Voorlopig voor iedereen de beste wensen (misschien niet voor mijn ex-werkgever) en tot volgend jaar.

Ziek

Aangezien ik al enige maanden in de ziektewet loop, werd ik uitgenodigd om op dinsdag 13 november 2012  bij controlearts, mevrouw A. V-D te Almere langs te komen.

In het kantoorgebouw van het UWV te Almere, dient men zich te melden bij de receptie en de brief met uitnodiging voor het gesprek met de controlearts te overleggen. Als goedmakertje kan in het gebouw gratis koffie ‘getapt’ worden. Alleen jammer dat de smaak van de koffie niet uitnodigd voor een tweede kop, maar ja, een gegeven paard mag je niet in de … kijken.

In overleg met de mevrouw V-D werd besproken dat ik in december weer beschikbaar zou zijn voor werk. Welk werk dit zou worden was ook de controlearts niet bekend, zolang je maar beschikbaar bent. Als ik inderdaad beschikbaar zou zijn voor werk in december hoefde ik niets te doen volgens mevrouw V-D, ik zou vanzelf weer worden opgenomen in de WW uitkering.

Op 5 december 2012 keek ik op mijn internet bankrekening om te kijken of mijn uitkering gestort was. Wat schetst mijn verbazing: buiten mijn ziektewet uitkering was er nog een overboeking van het UWV op mijn rekening geboekt. Zoals het zich liet aanzien was dit een normale vier wekelijkse overschrijving van de WW-uitkering naast mijn ziektewet uitkering.

Hierop wilde ik contact opnemen met het UWV voor uitleg, Helaas lukte het niet om in te loggen op de site van het UWV wegens een storing. Dat komt daar wel vaker voor.

Ik bedoel maar. Ook bij het UWV is bekend dat december een dure maand is en door deze overboeking denk ik dat ze het voor mij, als werkloze, deze maand toch betaalbaar willen houden.

Het moet mij wel van het hart dat ik de afgelopen periode, misschien mede door mijn Burn out, er niet vrolijker op wordt.

Alle berichten in de pers over het steeds maar weer ontslaan van werknemers bij winst gevende bedrijven. Zoals ik het verwoord zag op Internet: de bedrijven nemen je in dienst en ontslaan je weer zodra het wat minder gaat. Dit lees je ook voor jongere mensen. Als ze al een baan kunnen vinden, is dit vaak/meestal met een tijdelijk contract van een jaar. Na dat eerste jaar verlengen ze dit nog twee keer met een jaar waarna je wordt ontslagen. (Geen contract verlenging). Als je geluk hebt mag je na 6 maanden weer terug komen in dienst van het zelfde bedrijf en weer met een jaar contract, en het spel begint weer van voorafaan. Flexwerken heet dat. Maar ja, je bent wel weer drie jaar onder de pannen en wie weet....

Ik was jaren geleden, ik denk zo’n 15 a 20 jaar geleden in Amerika en daar zag je dit toen al. Alles voor share holders value. We weten dat Nederland Amerika na enige jaren volgt, maar het is teleurstellend om te zien hoe dit ons land vernietigt.
En dan al die hoge heren van de banken maar roepen dat we moeten bezuinigen en onze hypotheek aflossen. De banken mogen zich wel wat inhouden, dankzij het geld van de bevolking zijn deze banken overeind gebleven met dank aan Wouter Bos en zijn goede vriend Gerrit Zalm.

De heer Dick Scheeringa, ja die van de DSB, zal zich nog wel eens achter de oren krabben over deze heren.

Maar goed het is december en ik ben weer beschikbaar voor werk, 

Een baan!

Via mijn werkcoach A.H. kreeg ik bemiddeling toegewezen via outplacement bureau O.S. Deze zijn ongeveer een jaar bezig geweest met het vinden van een werkkring. Jammer genoeg voor mij heeft de bemiddeling niets opgeleverd. 

Hierna kwam ik via werkcoach A.H. in contact met een andere werkcoach, P.S. die enkele voorstellen deed voor werkzaamheden waarmee ik zou kunnen starten. Aangezien ik het altijd moeilijk vindt om met iemand te onderhandelen of zaken te bespreken zonder dat je de persoon kent, of weet met wie je in gesprek gaat, werd op mijn verzoek een afspraak gemaakt voor maandag 7 november 2011 om 11.00 uur in het kantoor van het UWV in mijn woonplaats.

Op de afspraak aangekomen, kwam de werkcoach P.S. naar mij toe met de woorden: “De meeste mensen hebben een hekel aan mij”.

Nadat ik de werkcoach meegedeeld had dat ik na het gesprek mijn eigen conclusies wel zou trekken, deelde deze werkcoach mij mee een baan voor mij te hebben bij een taxibedrijf. Ik zou een afspraak krijgen met een vertegenwoordiger van Taxibedrijf X, om het een en ander te bespreken. 

Inderdaad werd ik door een vertegenwoordiger van Taxibedrijf X gebeld en werd er een afspraak gemaakt voor donderdag 24 november 2011 in een wegrestaurant bij Bilthoven.
Aangekomen op de afspraak te Bilthoven wilde de vertegenwoordiger van het taxibedrijf een kopie hebben van mijn rijbewijs en identiteitspapieren. Hij vertelde me dat ik een opleiding zou gaan volgen voor het behalen van mijn taxibevoegdheid, zodat ik een taxi zou mogen rijden. Zodra ik de papieren heb behaald zou  het Taxibedrijf mogelijk een baan voor mij hebben van 20 uur per week. Het zou gaan om het vervoer van kinderen met een beperking van en naar hun dagbesteding. Voor deze werkzaamheden zou een vergoeding van ongeveer 9 euro bruto per uur worden betaald. Nadat ik desgevraagd mijn e-mailadres had doorgegeven, deelde hij mee dat ik via de mail zou vernemen wat de volgende stappen zouden zijn en werd het gesprek beeindigd. De vertegenwoordiger van Taxibedrijf X betaalde nog wel de genuttigde koffie.

Enkele dagen na deze ontmoeting op maandag 19 december 2011 kreeg ik bericht dat er geen gebruik zou worden gemaakt van mijn diensten, wegens het wegvallen van een cliënt van Taxibedrijf X.

Tijdens een volgende afspraak met een werkcoach A.H., op maandag 12 maart 2012 in het kantoor van het UWV, werd aan mij gevraagd of ik enige ervaring had met computers. Vanaf nu zou het contact nog voornamelijk via het Internet verlopen en niet meer op afspraak bij het UWV. 
Hieruit bleek dat de werkcoach zich niet had ingelezen of voorbereid op de afspraak. In mijn C.V. staat toch duidelijk dat ik enige jaren werkzaam ben geweest als systeembeheerder in een kantoor met meerdere servers en ongeveer 80 medewerkers met een 60 tal werkplekken,  waarbij ook verschillende stand alone computers met een Internet verbinding. 
Maar niet getreurd. Ik kreeg ook nu weer een kans op een mogelijke baan aangeboden bij weer een Taxibedrijf in Amsterdam. Er werd voor mij een afspraak gemaakt voor 4 april 2012 bij het UWV Amsterdam-Sloterdijk. (Het beruchte kantoor van die dure inrichting, weet u nog wel?)

Bij het UWV in Amsterdam werd door twee heren een presentatie gegeven over het Taxibedrijf. Ook kregen wij een test voorgelegd, die, naar ik later van mijn zus hoorde, bekend staat als een begrijpend lezen test. Deze test houdt in dat je een tekst voorgelegd krijgt waarin woorden staan die niet volledig zijn weergegeven. Deze woorden dien je aan te vullen met de juiste letters zodat een compleet en correct verhaal ontstaat. Laat ik het zo zeggen, met een paar klassen lagere school is die test goed te doen. Na deze zware inspanning kreeg ik te horen dat er een vervolg afspraak gemaakt zou worden nadat de testen beoordeeld waren door het Taxibedrijf.

Weer enige dagen later,  woensdag 11 april, werd ik uitgenodigd voor een vervolg afspraak in het kantoor van het Taxibedrijf in Amsterdam Buitenveldert. De man van het Taxibedrijf deelde mee dat de test goed gedaan was. Op mijn opmerking dat het ook geen moeilijke test was, begreep ik dat het vaak voorkwam dat de test niet goed werd gemaakt. Ik kon me niet aan de indruk onttrekken dat dit misschien wel met opzet werd gedaan, aangezien ook hier het uurloon ongeveer 9 euro per uur was.

Om in aanmerking te komen voor een baan bij het Taxibedrijf diende ik te beloven niet meer te solliciteren naar een andere baan. Dat kan ik niet doen want als er een baan in mijn eigen werkgebied in zicht komt, dan ga ik, als dat mocht lukken daar meteen aan de slag . Logisch toch? Hoe naïef kun je zijn.

Vooraf aan de afspraak bij het Taxibedrijf had ik wat onderzoek op het Internet gedaan. Hierdoor wist ik dat het Taxibedrijf een nieuw op te richten bedrijf was van twee ex-studenten. Met verschillende subsidies van onder andere de gemeente Amsterdam werd het bedrijf opgezet. Ze zouden als taxichauffeurs werkloze mensen in dienst nemen. Als tegenprestatie voor het in dienst nemen van werklozen hoefden ze de eerste drie maanden geen loon te betalen, want dan zou de uitkering gewoon doorbetaald worden. Kortom, een subsidie bedrijf. De auto's die gekocht werden voor de uitvoering van de werkzaamheden zouden Nissan Leaf's zijn, een volledig elektrische auto. Voor elke auto die gekocht wordt is een subsidie van ongeveer 10.000,-- (tienduizend) euro. De klanten betalen overigens wel het gewone tarief. 
Zo wordt er, met een minimale investering en met inzet van werklozen een commercieel bedrijf opgezet. En ja, ik ben jaloers dat ik hier zelf niet aan gedacht heb.

Maar goed, genoeg negatieve dingen over het UWV. Het is onderhand 2012 en ik ben nog steeds werkloos. Ik heb nu zelfs een burn out gekregen en dit zonder te werken.